Pierwsza historyczna wzmianka na temat szkolnictwa w Redle opowiada o stanie posiadania z roku 1782. Zapisy te informują, że w roku tym znajdował się w Redle folwark, owczarnia, sześciu chłopów, dwóch zagrodników, karczma, kuźnia, 17 domów i jeden bakałarz (nauczyciel).
WięcejKolejny zapis z lat bezpośrednio przed wybuchem drugiej wojny światowej „mówi”, że ostatnimi znanymi nauczycielami w tym czasie byli: Maybehr, Fritz Hundt i Paul Langbecker. Uczyli oni w budynku, który został wybudowany w roku 1912.
Szkoła Powszechna w Redle została otwarta w dniu 30 października 1945 roku Pierwszym nauczycielem i jednocześnie kierownikiem szkoły został Bronisław Gawłowski. Zgłosił się on z czynnej służby wojskowej i uzyskał przydział do Redła. Przeprowadził on w dniu 25 października wraz z sołtysem spis, który ujawnił 18 dzieci podlegających obowiązkowi nauki. Uruchomiono wtedy klasy: pierwszą, trzecią, czwartą i piątą.
W roku 1946 w szkole pojawił się drugi nauczyciel pani Wanda Rzepecka, a w roku 1949 trzeci – pani Władysława Hofbauer. Z ważnych wydarzeń okresu wczesnego powojennego warto zauważyć, że w roku 1950 utworzono klasę siódmą. oraz szkolną kancelarię. W szkolnych dokumentach zachowała się z tego czasu dedykowana zapewne uczniom naszej szkoły fotografia z 1955 roku. Została ona nadesłana z Omska na Syberii. Fakt ten sugeruje współpracę szkoły ze szkołą nr 25 w Omsku.
W roku szkolnym 1955/1956 w szkole funkcjonowało tylko 5 klas. Było to wynikiem złego stanu technicznego budynku. Ze względu na panującą ciasnotę i zły stan budynku szkoła w roku 1957 otrzymała dwie sale z przeznaczeniem na klasy od miejscowej spółdzielni produkcyjnej. W końcu też w tym samym roku szkoła doczekała się pierwszego gruntownego remontu. W roku szkolnym 1957/1958 w placówce pracowało trzech nauczycieli – Władysława Hofbauer – dyrektor, Halina Sztuba i Stefania Olesiejuk.
Ważnym z punktu widzenia organizacji pracy szkolnej był rok 1966. Wraz z reformą szkolnictwa pojawiły się w szkołach powszechnych klasy ósme. Taką klasę zyskała też nasza szkoła. Ze względu na stale rosnącą liczbę uczniów na potrzeby szkolne adoptowano coraz to nowe obiekty. Stało się tak z obecnym domem państwa Jarockich, gdzie mieściła się również sala gimnastyczna. Podobnie w latach 70 i 80 zaadoptowano na ten sam cel też remizę strażacką. Na początku lat 70 do głównego budynku szkoły została dobudowana przybudówka, w której mieściła się później filia gminnej biblioteki. Inwestycja była w znacznej części finansowana ze składek i ofiar mieszkańców mających i nie mających swoich pociech w szkole. Prace, były więc przeważnie wykonywane w czynie społecznym.
Bardzo trudne warunki lokalowe na początku lat 80, ciasnota i niewielka funkcjonalność obiektu sprawiły, że Redłowianie zaczęli poważnie myśleć o budowie nowej szkoły. Pierwszym krokiem w tym kierunku było zawiązanie się w dniu 11 października 1983 roku społecznego komitetu budowy. Jego przewodniczącym został pan Kazimierz Wołosiuk. W skład komitetu weszli także: Jan Niczyporuk, Marian Jesiołowski, Mieczysław Krawiec, i Danuta Czerwińska. Honorowym przewodniczącym komitetu budowy szkoły został dyrektor Kombinatu Rolnego REDŁO pan Jan Kamiński.
Szkołę budowano przez trzy lata. W pracach porządkowych przed oddaniem obiektu do użytku wzięła udział m.in. młodzież z NRD przebywająca w Polsce na wakacjach.
Ostatecznie w dniu 1 września 1986 roku w nowej szkole odbyła się wojewódzka inauguracja roku szkolnego. Naukę rozpoczęło 415 uczniów, a pracę 32 nauczycieli. Rok później szkoła została ukończona w całości, gdyż oddano do użytku salę gimnastyczną.
Dyrektorzy szkoły począwszy od 1945 roku do dnia dzisiejszego:
